Ulvenhout, 28 april 2025
Het is bijna niet voor te stellen dat ons meest trouwe harmonielid en erelid er niet meer is; toch is Cor Voeten op 20 april jl. overleden. Cor Voeten, die 72 jaar lang ‘wel en wee’ heeft meegemaakt van onze Harmonie.
In 1953 begon Cor Voeten als 12-jarig manneke bij onze Harmonie en na een paar jaartjes oefenen sloot hij aan op de althoorn bij het harmonieorkest, dat toen net voor het eerst zich een uniform had laten aanmeten, het groene ‘jagersuniform’. Muziek (en plezier) maken was meteen zijn lust en leven. Door al dat jeugdig enthousiasme werd in 1957 zelfs een jeugdboerenkapel opgericht, naast de ‘boerenkapel’ (later ‘De Bosuilen’), zodat ook zij ‘de hort op’ konden.
Jeugdboerenkapel. November 1957. Cor Voeten vooraan rechts op cornet.
Na een paar jaar stapte hij over op de bariton en nog weer later toen zijn vader, Willem Voeten, stopte met het bespelen van de bas, nam hij diens plaats over. Vele jaren heeft Cor met verve de 4-ventielige bes-bas gespeeld. Zolang dat hij binnen de Harmonie ook wel de “baas van de bassen” werd genoemd.
Jumelage in Vélines Frankrijk. Mei 1999. Cor vooraan op de Bes-bas.
Cor heeft meegemaakt dat eind jaren 60 het aantal muzikanten tot onder de 30 daalde. Het was dan ook niet voor niets dat Cor stelde dat ‘de jeugd de toekomst heeft’ of, zoals in zijn woorden, “die kleinmannen, daar moet de aandacht naar uit gaan. Zij zorgen voor het voortbestaan van de Harmonie”. Regelmatig stopten Cor en Jeanne, tezamen met andere jubilarissen, de voorzitter een enveloppe toe, met als doel het ondersteunen van activiteiten voor de jeugd.
Over de Harmonie mocht geen kwaad woord gezegd worden: “Niemand komt aan de Harmonie!”.
Cor was niet de man om in het bestuur of in een commissie te gaan zitten, maar hij was wel altijd aanwezig, een verbindende kracht. Hij, maar zeker ook zijn vrouw Jeanne, stak graag de handen uit de mouwen voor de Harmonie. Jeanne deed dat daarnaast (uiteraard) ook nog voor het Gemengd Koor! Het is ongelooflijk hoeveel tijd Jeanne in 1982- 1983 heeft gestoken in het borduren van het nieuwe vaandel van de Harmonie, een kopie van het destijds ruim 70 jarig oude vaandel dat nu in Paulus van Daesdonck hangt. In 1996 heeft Jeanne ook nog een klein vaandel geborduurd dat werd overhandigd in Vélines tijdens de jumelagereis in 1996. In 2014 heeft Jeanne het huidige vaandel nog een keer helemaal gereviseerd zodat het weer jaren kon meegaan. Samen waren ze zo heel betrokken bij de Harmonie.
Intocht sinterklaas. November 2017. Cor voeten als erelid links voorop.
Naast lid van het eerste uur bij de boerenkapel, later De Bosuilen, was Cor ook verdienstelijk lid van de biljartclub van de Harmonie genaamd ‘de jongeheren’ die op de donderdagmiddagen de keus lieten spreken. D’n Nillis was jarenlang de beste biljarter van het stel. Eerst in Café-Zaal De Harmonie, vervolgens in de ‘Beatrixzaal’, de achterzaal van Café Bert Paulussen, en nog later bij Jeugdland, heeft hij regelmatig wedstrijden gespeeld met moyennes van 3.2 of zelfs 3.7 . Terwijl, als Nillis aan het biljart stond, hij zich ook nog volop bemoeide met wat er aan de toeschouwerstafel werd besproken. Het hele dorpsgebeuren werd onder de loep genomen, wat dan later weer met Jeanne gedeeld werd. Daar aan het biljart kon Cor echter ook in geuren en kleuren vertellen over de vele reizen die hij met Jeanne had gemaakt. Zo stonden ze eens bij Argentinië aan de grensovergang ten tijde van de gekke koeienziekte. Cor vertelde dat hij met z’n voeten in een kinderbadje moest, anders mocht hij de grens niet over. Ja, je maakte altijd wat mee als je met Cor op stap was.
Carnaval. 50 jarig bestaan van De Bosuilen. Februari 2002. Cor links op de ringbas.
Cor heeft de Harmonie ook een mars geschonken: San Carlo. Cor had aangegeven dat hij het geweldig zou vinden als de Harmonie deze mars zou spelen bij zijn uitvaart. En zo geschiedde. Zoals ook de polka ‘Choudounska’ niet kon ontbreken. Cor heeft tijdens dat nummer menig traantje van ontroering laten rollen en dat was voelbaar onder de muzikanten tijdens de uitvaart.
Het was fijn om als Harmonie een steentje te kunnen bijdragen aan een waardig afscheid van Cor. Jody van Miert (voorzitter) en Ati Graaumans (oud-voorzitter) haalden herinneringen op aan Cor. Jody memoreerde dat niks bij de Harmonie aan Cor voorbijging. Repetities, optredens en vooral uittredens op straat: serenades, koningsdag en 4 mei. Vijf dagen carnaval vieren met De Bosuilen. Cor genoot met volle teugen! Ook waren de keren dat Cor niet aan dauwtrappen meedeed op één hand te tellen. Toen de gezondheid al mankementen ging vertonen en het fysiek niet meer haalbaar was om helemaal vanuit Ulvenhout naar Meersel-Dreef te lopen, liet Cor zich op het hoekje bij Galder afzetten om zo toch het laatste stuk samen met de Harmonie op te lopen. Het is dan ook extra speciaal dat het Cors nadrukkelijke wens was om in de mooie kerk van de Paters op de Dreef de uitvaart te houden.
Ati haalde vanuit de biljartclub een paar herinneringen naar boven zoals Cors ontmoeting met een witte kraai die een sigaret in z’n bek had. Een andere anekdote van Cor is, dat zijn vader Willem 3 dagen lang z’n gebit kwijt was. Uiteindelijk vond zus Ria het gebit terug in een muizengaatje. Een muis had die van het nachtkastje gejat, maar zuslief had het teruggevonden doormiddel van een gebittenvanger.
Cor heeft ons ook memorabele gezegdes en wijsheden nagelaten. Zo weet iedereen binnen onze Harmonie dat wanneer je ‘de leeuwen van dak speelt’, je wel erg goed bent. Of dat je ‘de noten wel goed in je instrument kunt blazen, maar dat ze er verkeerd uit kunnen komen’. Andere uitspraken, die ook zeer toepasselijk zijn in deze tijden van mondiale onrust: “in genootschap kun je niet capituleren” of “ik houd van bemiddelingen zoals conversaties” en “je mag af en toe wat offeren”. Tijdens de uitvaart bleek dat er heel veel te vertellen is over deze markante man. De verhalen van – en over – Cor zijn niet in 1 minuut verteld.
De Harmonie gaat Cor ontzettend missen, dat moge duidelijk zijn.
Wij, bestuur, leden en dirigenten wensen Jeanne, de kinderen en kleinkinderen heel veel kracht toe om het verlies van hun man, vader en opa te dragen.
JR
