Afgelopen dinsdag 4 juni kregen we het bericht dat Emmy van Bijnen was overleden. Dat bericht kwam onverwacht en snel na haar ziekenhuisopname. Een week daarvoor kregen we nog van haar een whatsapp-berichtje dat ze er de komende Harmonierepetities niet bij zou zijn, want het zag er niet goed uit. Het typeert haar. Emmy was ontzettend betrokken, had altijd oog voor haar omgeving en ze sprak open en direct.
Sinds januari 1986 was Emmy lid van onze Harmonie. Ze had, zoals dat heet ‘op latere leeftijd’ klarinetles genomen bij onze toenmalige dirigent Ben van de Waarsenburg en samen met Thea Meijvis sloten beide dames aan bij het orkest. En zo zat halverwege de jaren ’80 het hele gezin van Bijnen bij de Harmonie: Ad op (Bas)klarinet, Annemiek op dwarsfluit, Ireen op Hobo en Jan op Hoorn. Enorm veel muzikaal talent dat de Harmonie opstuwde tot grote hoogte, maar ook op organisatorisch vlak leverden ze hun bijdrage. Ad was in die tijd penningmeester en Emmy trad later, in 1994, toe tot het bestuur als secretaris, de functie die ze tot 2002 heeft bekleed. Daarna ontfermde zij zich over de Commissie Uniformen en zorgde ze ervoor dat de Harmonie in een nieuw blauw pak (uniform) werd gestoken en dat iedereen er altijd spik-en-span bij liep.
Emmy was een warme persoonlijkheid. Ze kon goed luisteren en zei tegelijkertijd wat ze er van vond, altijd om te helpen en ze voegde de daad bij het woord. Dat luisterend oor en hulp bieden deed ze bij velen én bij vele organisaties en niet alleen binnen de Harmonie. Hoe bijzonder zij was blijkt wel uit het feit dat Emmy zowel een Pauselijke onderscheiding als een Koninklijke onderscheiding heeft gekregen voor haar pastorale en vrijwilligerswerk bij o.a. de Blauwe Kamer, Werkgroep Gezinsvieringen, Inspiratieweekenden, Vrijwillige Hulpdienst Nieuw-Ginneken, CMD, Gemengd Koor, bedevaart naar Meersel-Dreef, maaltijdbezorging, koffiewerkgroep in de kerk van Ulvenhout en secretariaatswerk op het Parochiesecretariaat.
Wat ons bij de Harmonie de laatste jaren, toen Ad aan het dementeren was, in het hart trof, was hoe ze met veel zorg en liefde samen met Ad naar de repetities kwam. Muziek maken zat namelijk werkelijk in de genen van Ad en het bleek dat klarinetspelen iets was dat hij op de automatische piloot kon blijven doen. Daarmee was het iets dat ze samen konden blijven doen en samen nog heel veel plezier aan beleefden. Heel bijzonder om dat als vereniging te hebben mogen meemaken.
Wij gaan Emmy ontzettend missen.
Het was daarom fijn om als Harmonie een muzikale bijdrage aan de uitvaartdienst van Emmy te leveren en op deze manier afscheid van haar te nemen.
Wij, bestuur, leden en dirigent wensen de kinderen en kleinkinderen heel veel kracht toe om het verlies van hun moeder en oma te dragen.
Jan Rops
